Ik heb het niet zo met de herfst, geloof ik. Het is voor mij een beetje teveel nét niks. Regen, kou, wind, donker. Het is weer even wennen. Maar, met de herfst vinden we, onherroepelijk, ook het seizoensgebonden bokbier weer terug in het bierassortiment. En bokbier, bokbier is er om je af en toe ook even van al het herfstgeweld te laten genieten.
Op een bescheiden zonnige, frisse herfstdag fiets ik over straat, als mijn gedachten een beetje afdwalen. Het zijn typische herfstgedachten. Ik denk aan muisjes ritselend in het struikgewas, jonge vogeltjes die zich klaarmaken voor de winter. Ik ruik de zoete lucht van wegterende herfstblaadjes op de grond en ik begin bijna van de herfst te genieten.
F*ck, vol door een plas! Net nu ik mijn nieuwe broek aan heb. Onhandig fietsend klop ik het zand en water van mijn broek. Oh, herfst…
Bok is herfst, herfst is bok
Aangekomen bij Rotsoord strijk ik naast mijn vriendin neer op het terras van Klein Berlijn. Het is een van mijn favoriete cafés voor speciaalbier. Met een strak industrieel design, de goede ligging, het vaak veranderende bieraanbod en de expertise van het personeel, is Klein Berlijn voor mij een perfecte plek om een nieuw biertje te proberen.
Met een licht gevoel van verplichting bestel ik weer eens bokbier. Dat hoort zo, het is immers herfst. De laatste keer dat ik herfstbok dronk was een jaar eerder. Enthousiast word ik er stiekem niet vaak van. Het is, net als de herfst, vaak niet helemaal mijn ding, maar het is goed zo. Het hoort zo, want bok is herfst en herfst is bok. Ze gaan hand in hand.
Complex seizoen
Herfst is soms zacht als een bokbier met karamelachtige tonen. Herfst kan ook donker zijn, als een goede lading geroosterde mout. Het is complex, als een volle body en de smaak van donker, overrijp fruit. Herfst is veranderlijk als een bokbier met een vleugje vanille of tonen van chocola of geroosterde koffie. Of soms ruig, als een bokbier met een vleugje rum, een scheut bourbon of een zweem rokerigheid.
Ik neem een grote teug van het zoete brouwsel en ik ruik de weeïge zoete tonen van het bier. In mijn neus vermengt de geur zich perfect met de geur van de wegterende blaadjes die bezaaid liggen over de koude grond. Ik voel het afzwakkende zonnetje en voel de warme alcoholische gloed van het bier. De kouder wordende wind streelt mijn gezicht en ik proef de kruidige smaken van specerijen in het bier. Ik neem nog en slok en denk: “Lekker, herfst”
