Het is maar goed dat horeca naast mijn hobby ook mijn baan is. Met het sluiten van de deuren naar culinair genot, is mijn grootste kostenpost verdwenen. De plek waar mijn geld rolt is mij ontnomen. Gelukkig maar, want werken voor mijn geld zit er momenteel niet in.

Die overbodige luxe waar ik vorige maand over schreef, blijkt zo overbodig niet. Gasten kunnen misschien wel cold turkey afkicken van hun wekelijkse (of dagelijkse) culinaire behoefte, maar de horecatijgers kunnen dat niet. Werkgevers zien hun zaak over de kop gaan met de getroffen maatregelen, werknemers missen dat waarvoor ze in de wieg zijn gelegd: zorgen voor de gasten, hard werken, hele avonden lachen, het welverdiende wijntje, de avond afsluiten in een zaak die tevredenheid ademt.

‘Support your local’ is enigszins bedrieglijk. Met een keertje afhalen red je een zaak niet van een eventuele ondergang. De deuren openen met een ‘anderhalvemeterbeleid’ is voor de meeste zaken duurder dan dicht blijven. Alles wat horeca rendabel maakt is kwijt: een volle zaak, druk op de ketel, hardwerkend en stralend personeel, recordomzetten en zicht op überhaupt omzet. Ik dacht dat de gasten het zwaar zouden krijgen, maar voor hen wordt gelukkig alles in werk gesteld het afkicken te verzachten.

Eettafels in knusse woonkamers worden gedekt met sterwaardige thuismaaltijden. We drinken massaal dure wijn, om de ondernemers te steunen. We doen massaal bewust boodschappen om een extra keer ‘uit eten’ te kunnen. Voor de recensiehit van Madeleine, gestoofde lamsschenkel, werden braadpannen (met dikke bodem) afgestoft en op de fiets vervoerd: om te vullen met het Madeleine-gevoel dat zo gemist wordt.

Met heimwee en onzekere hoop denken we terug aan de tijd dat er nog meer dan drie mensen in de keuken stonden. Dat de afstand tussen bar en tap groot genoeg was. Wanneer dekken wij de tafels weer? Hoe lang moeten er nog pannen gevuld worden? Wanneer is de zaak opgeknapt genoeg om weer gasten te ontvangen? Kunnen we daar met COVID-19 geen redelijke afspraken over maken?

“Lieve in-het-roetgooiende-COVID-19, we missen de gezelligheid. We willen onze koffie weer drinken aan een tafeltje waar een kaarsje op brandt. Volle zaken, waarin iedereen gezond is, waarvoor niemand thuis hoeft te blijven. We willen aan jou onszelf niet verliezen.”

Lieve lezer, blijf gezond, doe voorzichtig, drink koffie-to-go en blijf dure wijn kopen om de horecaondernemer te steunen. Blijf hopen dat deze crisis niet blijvend roet in het eten gooit