[vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_empty_space height=”25px”][vc_column_text]Fotografe Daphne Verbeek nam een kijkje in de oude doos en vond foto’s van prachtige panden waar nu horecazaken achter de gevel schuilen. In de reeks ‘Déjà Vu’ laat zij het toen en het nu zien. Op naar Café Olivier!
Tekst/ Beeld: Daphne Verbeek[/vc_column_text][vc_empty_space height=”20px”][vc_column_text]Wie kent het niet… het prachtige Café Olivier. Ik weet nog wel dat ik, lang geleden, voor het eerst binnenstapte en achterover werd geblazen door wat ik zag. Een kerk? Huh? Maar wat is nou eigenlijk het verhaal achter dit gebouw?
Huis Clarenburg
Achter de huidige (van oorsprong negentiende-eeuwse) gevel schuilt een geschiedenis van bijna duizend jaar. Toentertijd is het gebouwd als woonhuis, daarna werd het een kerk en nu is het een café. Rond het jaar 1000 lag er een zandweg die liep vanaf wat nu het Vredenburg is, naar de huidige Springweg, richting Tolsteeg. Aan die weg liet een welgestelde inwoner van de stad een huis bouwen: huis Clarenburg.
Van huis naar schuilkerk
Eeuwenlang heeft dit pand dus echt als woonhuis gediend voor de familie Clarenburg, maar in de 16e en 17e eeuw waren er verschillende eigenaren die het huis ombouwden tot een kerk, de Maria Minor. Een zogenaamde schuilkerk, want rond die tijd mochten katholieken geen geloofsbijeenkomsten houden. Een hele tijd later, in de 19e eeuw, mogen katholieken weer in het openbaar hun godsdienst belijden en de Maria Minor wordt wederom ingrijpend verbouwd. Van het oorspronkelijke huis Clarenburg blijft alleen een noordmuur en enkele middeleeuwse kelders over.
Van schuilkerk naar biercafé
De fundering van de voorgevel wordt gebruikt voor een nieuwe kerkgevel met het uiterlijk van een woning, waardoor het pand nog altijd een schuilkerk lijkt te zijn. Zelfs nu nog blijft het verbazingwekkend om te zien dat er zo’n grote kerk achter zo’n bescheiden gevel schuil gaat. Rond 1970 wordt de Maria Minor steeds minder vaak gebruikt, en in 1989 wordt het pand definitief van de hand gedaan en verkocht aan het echtpaar Ger Mik en Madeleine Knipscheer die het gebouw verhuren voor geluidsopnamen van klassieke muziek. In 2004 koopt de Elizen Vastgoed Groep de Maria Minor met het doel het in 1967 tot rijksmonument uitgeroepen gebouw te renoveren, maar er ook een nieuwe bestemming voor te vinden. Dat wordt horeca en de pachter die daar invulling aan geeft is de Utrechtse horecaonderneming Debuut B.V. Die maakt er een Belgisch café van: Café Olivier. Daarmee wordt een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de geschiedschrijving rond huis Clarenburg en de Maria Minor.
Als je het café binnenloopt, zie je gelijk het prachtige orgel. Boven de ingang van Café Olivier is nog altijd de oude functie van het pand terug te vinden: Maria Minor.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_separator type=”normal”][vc_column_text]Belgisch Biercafé Olivier
Achter Clarenburg 6A
utrecht-olivier.be
Bronvermelding geschiedenis: https://utrecht.cafe-olivier.be/geschiedenis/
Foto Oud: Voorgevel van de Oud-Katholieke St.-Mariekerk (Maria Minor) rond 1970 – Het Utrechts Archief / 51199
Foto Nieuw: Voorgevel Belgisch Biercafé Olivier – Daphne Verbeek[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_empty_space][vc_column_text]Reserveer hier[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]