Else Nugteren en Pauline Polak zijn de eigenaren van het petit café Rabarber aan de Utrechtse Zadelstraat. Een café met een georganiseerde chaos. Dat verschilt van de continu veranderende muziekplaylist tot de menukaart die je laat eten waar je zin in hebt.
Tekst: Lisanne Meeder
Beeld: Kirsten Leufkens
“Toen we begonnen, wilden we een café creëren waar wij zelf het liefst wilden zijn. Het is nooit de bedoeling geweest om een concept – wat dat dan moge zijn – te hebben” vertelt Pauline. “En al helemaal geen kant- en-klaar-concept, waar we niks aan kunnen veranderen. We veranderen, dankzij de gasten en ons team, continu. Dat houdt het leuk en levendig voor onszelf.”
Van alles wat
In het café zit een vrouw met zachtharige hond –die door serveerder Mounir lachend wordt opgepakt, moeder en vader met een pasgeboren baby, een groepje studenten en een oudere vrouw met boek. Pauline: “Iedereen moet zich hier thuis voelen. Zelfs mijn ouders!” “En we hoeven al helemaal niet de hipste tent van Utrecht te zijn”, voegt Else toe. “We willen een tijdloos tentje zijn waar iedereen terecht kan.”
Else en Pauline kennen elkaar van de studie Journalistiek. “In de kroegen die we in de avonduren van onze studententijd bezochten is het idee voor een eigen cafeetje ontstaan. Het werd een gekoesterde droom.” Toen de oude baas van Else stopte met zijn restaurant en het pand leeg kwam te staan, ontstond er een mogelijkheid. “We begonnen met schrijven en al snel hadden we een plan op papier”
Wat ze het leukst vinden aan het runnen van een eigen zaak? Else: “Het voelt heel fijn als mensen hier graag komen en gewoon lekker aan de bar een krantje lezen.” Pauline: “Het verveelt – in tegenstelling tot oudere horecabaantjes – helemaal niet. Ik krijg een beetje de kriebels van het woord ‘gezellig’. Maar misschien is het toch wel gezellig in ons café.”